در حالی که سایه‌ی تعرفه‌های سنگین تجاری اعلام‌شده توسط دولت ترامپ بر فراز صنعت مد جهانی گسترده شده، رالف لورن با نمایش پاییز/زمستان ۲۰۲۵ خود در نیویورک، صحنه‌ای به یادماندنی را رقم زد. این نمایش نه‌تنها یک رویداد مد بود، بلکه تریبونی برای بیان دیدگاه‌های هنری، فرهنگی و حتی سیاسی شد؛ بیانیه‌ای در باب ایستادگی، امید و بازتعریف رؤیای آمریکایی.
صحنه‌ای از هویت و شکوه در قلب نیویورک
در ساختمان نمادین Clock Tower در نزدیکی وال‌استریت – قلب اقتصادی آمریکا – رالف لورن شبی پرشور را رقم زد. با ورود مهمانان سرشناسی همچون آن هاتاوی، میشل ویلیامز، نائومی واتس و حتی نائومی کمپل، این رویداد جلوه‌ای سینمایی به خود گرفت. اما آنچه فراتر از چهره‌ها جلب توجه می‌کرد، نوع طراحی صحنه، نورپردازی ظریف، و حس نوستالژیک آغشته به نگاهی مدرن بود.
وقتی مد، از سیاست پیشی می‌گیرد
در شرایطی که برندهای آمریکایی تحت تأثیر افزایش هزینه‌های واردات از آسیا، با کاهش ارزش سهام و آینده‌ای مبهم روبه‌رو هستند، رالف لورن به جای عقب‌نشینی، قدمی به جلو برداشت. او از این تهدید اقتصادی، پلی ساخت برای آفرینش. پیامی که در کل مجموعه‌اش طنین‌انداز بود: مقاومت، وقار و برازندگی در عین بحران.
بازتعریف رویای آمریکایی: بدون پرچم، با پاپیون و مخمل
بر خلاف انتظارات، در این نمایش اثری از ژاکت‌های سنتی با پرچم آمریکا نبود. در عوض، لورن با درایت و ظرافت، نمادهای تجمل‌گرایی دهه‌های گذشته را با عناصری از سبک نو-رمانتیک ترکیب کرده بود: بلوزهای پاپیونی بزرگ، شلوارهای جودپوری سوارکاری، کت‌های بلند مخملی در رنگ‌هایی چون بنفش عمیق و سبز زمردی، و پارچه‌هایی که زیر نور درخشش خاصی داشتند.
لباس‌ها نه فریاد می‌زدند و نه اغواگرانه بودند؛ بلکه آرام، اما قدرتمند، پیامی از بازگشت به اصالت و نجابت آمریکایی داشتند – آن‌هم نه در قالب شعارهای سیاسی، بلکه در لطافت طراحی و انسجام زیبایی‌شناسانه.
فراتر از مد، نزدیک‌تر به جامعه
این نمایش فراتر از یک «کالکشن» مد بود؛ تئاتری از هویت، فرهنگ و پاسخ هنرمندانه به سیاست‌گذاری‌هایی که مستقیماً بر صنعت تأثیر می‌گذارند. در زمانی که بسیاری از برندها محتاطانه عمل می‌کنند، لورن با جسارت جلو آمد و بی‌آنکه مستقیماً سیاسی شود، حرف خود را زد: مد ابزار مقاومت است، و لباس‌ها می‌توانند روایت‌گر وضعیت جامعه باشند.
پیامی برای طراحان و مخاطبان: تسلیم نشوید
شوی پاییز ۲۰۲۵ رالف لورن، نمایشی بود از اینکه چگونه می‌توان در سخت‌ترین شرایط، نه تنها بقا داشت، بلکه الهام‌بخش بود. مخاطب این پیام نه‌تنها سرمایه‌گذاران و طراحان، بلکه هر فردی بود که با بحران‌ها مواجه است: هنر، خلاقیت و وفاداری به ارزش‌ها می‌تواند راهی برای عبور از طوفان باشد.
منابع: