در دنیای همیشه متغیر مد، گاهی یک موج نو از دل ساختارهای قدیمی بیرون می‌آید و روندها را دگرگون می‌کند. این روزها، خیابان‌های اصلی بریتانیا شاهد یکی از همین تحولات‌اند: بازگشت زنان طراح به مرکز صحنه، این‌بار نه به‌عنوان تصویر، بلکه به‌عنوان معمار اصلی سلیقه و فرم پوشش زنان.
به‌تازگی، روزنامه گاردین در گزارشی مفصل از ظهور یک نسل تازه از طراحان زن در برندهای مطرح پوشاک بریتانیا خبر داده؛ زنانی که هم لباس طراحی می‌کنند، و هم تجربه‌ی زیستن در آن لباس‌ها را به خوبی می‌شناسند.
طراحانی که لباس را زندگی می‌کنند
در این موج تازه، نام‌هایی دیده می‌شود که بسیاری از ما شاید از قبل هم می‌شناختیم؛ اما این بار نقش آن‌ها فراتر از طراحی لباس است. مثلاً:
- جکی مارکهام، که حالا مدیر خلاق برند Whistles شده، با نگاهی دقیق و کاربردی به لباس‌های زنانه بازگشته است.
- مدی ایوانز، که پیش‌تر در Zara کار می‌کرد، به بخش پوشاک زنانه Marks & Spencer پیوسته تا رویکردی تازه به برند بدهد.
مدی ایوانز
- کلر وایت کلر، طراح سابق برند معروف Givenchy، حالا طراحی برای برند مینیمالیستی Uniqlo را بر عهده دارد.
کلر وایت
- و البته کارین گوستافسون، که از سال ۲۰۰۶ تاکنون در برند Cos مسیر طراحی را هدایت کرده و حالا بیش از پیش دیده می‌شود.
آن‌چه این طراحان را متمایز می‌کند، نه فقط خلاقیت بصری، که درک عمیق‌تری است از بدن، تجربه، نیازها و خواسته‌های زنان دارند. به زبان ساده‌تر: طراحی از زن برای زن.
لباس‌هایی برای پوشیدن، نه فقط تماشا
این تحول به‌وضوح در بازار هم بازتاب پیدا کرده است. مثلاً در فهرست «محصولات پرجست‌وجو» سایت Lyst برای بهار ۲۰۲۵، جوراب‌های ساده‌ی ۳.۹۰ پوندی Uniqlo یا شلوارهای خاص برند Cos درست کنار کیف‌های لوکس Miu Miu قرار گرفته‌اند. این یعنی توجه مصرف‌کننده هم به‌سمت سادگی، راحتی و اصالت برگشته است.
لباس‌هایی که این طراحان معرفی کرده‌اند، نه‌فقط زیبا و به‌روز هستند، بلکه قابل پوشیدن‌اند؛ چیزی که شاید در سال‌های گذشته کمتر در برندهای بزرگ دیده می‌شد.
بازگشت برندهای خاطره‌انگیز با نگاهی تازه
یکی از خبرهای جالب این گزارش، برنامه‌ریزی برای بازگشت برند خاطره‌انگیز Topshop به فروشگاه‌های حضوری است. برندی که در سال ۲۰۲۱ تعطیل شده بود، حالا تیم مدیریتی جدیدی از زنان شکل داده تا بار دیگر جایگاه فرهنگی خود را در بازار بریتانیا پس بگیرد.
این بازگشت‌ها فقط نوستالژیک نیستند؛ بلکه نشانه‌ای از تغییری بنیادین در نگاه به مد هستند. جایی که به‌جای فانتزی‌های دور از دسترس، لباس‌هایی با طراحی همدلانه و کارآمد جای می‌گیرند.
این فقط شروع مسیر است
گزارش گاردین در پایان، هشدار مهمی هم می‌دهد: اگرچه حضور زنان در این پست‌های کلیدی دلگرم‌کننده است، اما نباید این مسیر تنها به برندهای انبوه محدود بماند. حضور طراحان زن باید در سطوح مختلف صنعت گسترش یابد؛ از برندهای خیابانی گرفته تا خانه‌های مد لوکس و پلتفرم‌های بین‌المللی.
در نهایت، شاید بتوان گفت که مد زنانه، وقتی به‌دست زنانی طراحی شود که خود زن بودن را زیسته‌اند و تجربه کرده‌اند، نه‌تنها انسانی‌تر، بلکه دقیق‌تر و عمیق‌تر می‌شود.