دختر هفت ساله‌ام در حال بازی با گوشی شوهرم است. یک شخصیت عروسکی با چهره‌ای کثیف و لکه‌دار در بازی وجود دارد. دخترم با دقت لکه‌ها را پاک می‌کند، گویی در حال شستن ماشین است. بازی از او می‌خواهد که صورت این عروسک را تمیز کند، کرم بزند و بعد لایه‌های مختلف آرایش روی صورتش بگذارد: مژه‌های مصنوعی بزرگ، لب‌های رنگی و رژ گونه، سپس مدل مویی عجیب و غریب برایش انتخاب می‌کند و تاجی روی سرش می‌گذارد. می‌گوید: «حالا قشنگ شده». در دل خودم به این فکر می‌کنم که این یکی دیگر از اشتباهات مادری من است.

زندگی در دنیای امروز که فشارهای اجتماعی و استانداردهای زیبایی در آن بی‌حد و مرز شده، تربیت یک دختر به چالش بزرگی تبدیل شده است. من که خودم سال‌هاست در دنیای مد فعالیت می‌کنم، حالا احساس دوگانگی دارم. کار در دنیای مد همیشه این احساس را به آدم می‌دهد: «هرطور که می‌خواهی لباس بپوش، خودت را نشان بده!» ولی در عین حال، باید ترندهای مد روز را بپوشی که همین‌ها باعث می‌شود پول خرج کنی. اما از طرف دیگر، «خرید زیاد بد است!» چون همین مصرف بیش از حد، به محیط زیست آسیب می‌زند. اما »این کفش‌های شیک جدید رو ببین، چقدر قشنگ‌اند!»

دخترم کم‌کم تحت تأثیر دنیای مد من قرار گرفته است. بعضی وقت‌ها این علاقه، مثل علاقه‌اش به هلو کیتی، خیلی بی‌ضرر و شاد است. اما نگرانی من این است که وقتی او بزرگ‌تر می‌شود، این دنیای مد و زیبایی برایش محدود و آسیب‌زننده باشد. مخصوصاً در دنیای امروزی که تصویر و ظاهر افراد از هر چیزی مهم‌تر شده. دنیایی که ما این قدرت را داریم که به طور بی‌پایان خودمان را تغییر بدهیم و دستکاری کنیم تا به کمال برسیم.

دیس‌موفیا و اوزمپیک

دیس‌مورفیا (اختلال تصویر بدنی) روز به روز در دختران بیشتر از پسران می‌شود. بچه‌ها و نوجوان‌ها در حال پیروی از روتین‌های پیچیده‌ی مراقبت از پوست و بعضی دختران بیست‌ساله به دنبال درمان‌های زیبایی مثل فیلر و بوتاکس هستند، تحت عنوان پیش‌جوانی، چون می‌خواهند صورتشان همیشه صاف و بی‌عیب باشد و حتی قبل از پیدایش اولین چین و چروک‌ها به فکر اصلاح آن‌ها هستند.

همچنین در دنیای مد، پدیده‌ی اوزمپیک به سرعت رشد کرده است. زنان لاغر از این داروی دیابتی به صورت غیررسمی استفاده می‌کنند تا سایز لباس خود را کوچک‌تر کنند. این پدیده در صنعت مد تأثیر زیادی گذاشته و باعث تقویت استانداردهای زیبایی بسیار لاغر و سفیدپوست در غرب شده است.

آیا من با نشان دادن دنیای مد به دخترم در سنین پایین، این استانداردهای زیبایی دست‌نیافتنی را در ذهن او کاشته‌ام؟

اگر علاقه دارید بیشتر از دنیای مد بدانید این مقاله‌ی جذاب را از دست ندهید: هنر پوشیدن لباس فرم خاص، وقتی تکرار، هویت می‌سازد

آیا بردن دخترم به نمایش مد اشتباه بود؟

وقتی دخترم چهار ساله بود، او را به یک نمایش مد بردم تا دنیای کاری خودم را به او نشان بدهم. او در ردیف اول نشسته بود و مدل‌ها یکی یکی با لباس‌های ورزشی شیک و پاشنه‌بلندهای عجیب و غریب به رد می‌شدند. دخترم گوشی من را برداشت و شروع به گرفتن عکس‌های مختلف کرد. وقتی از نمایش بیرون آمدیم، یک عکاس از او خواست که عکسی بگیرد و او با خوشحالی چرخید و گفت: «مامان به نظرت شیک هستم؟» آن لحظه به این فکر کردم که چقدر هزینه باید برای درمان این تأثیرات بپردازم.

فشارهای رسانه‌ای و استانداردهای زیبایی

در فیلم باربی، مارگو رابی با بدنی متناسب و لبخندی بی‌عیب از بیلبوردها می‌خندید. دخترم از من پرسید: «چرا باید فیلم باربی را برای بزرگ‌ترها بسازن؟» تصمیم گرفتم او را از رفتن به سینما منصرف کنم، چون می‌دانستم که این فیلم با وجود پیام فمینیستی‌اش، همچنان در مورد جنسیت پیام‌هایی می‌دهد که شاید نتواهم به راحتی برایش توضیح دهم.

باربی‌هایی که دخترم دارد، مدل‌های جدیدی هستند: با بدن‌های منحنی، رنگ پوست‌های مختلف و موهای متنوع. اما وقتی به بدن طلایی و لبخند سفید مارگو رابی نگاه کرد، گفت: «ولی من یکی مثل اون ندارم.»

آیا باید نگران این استانداردها باشم؟

دختران امروزی بیشتر از هر زمانی تحت تأثیر استانداردهای زیبایی غیرواقعی قرار دارند. در شبکه‌های اجتماعی، دائماً خود را با تصاویری که توسط دیگران اصلاح و فیلتر شده مقایسه می‌کنند. دختران نوجوان روزانه با هزاران تصویر روبرو می‌شوند، بیشتر این تصاویر به‌طور منفعلانه مصرف می‌شود و آن‌ها دائماً از خود می‌پرسند: «آیا من به اندازه‌ی کافی زیبا هستم؟»، «آیا بدنم خوب است؟»، «چرا پوست من بی‌عیب نیست؟» این مقایسه‌ها باعث می‌شود که احساس اضطراب و فشار زیادی داشته باشند.

آموزش تفکر انتقادی و محافظت از کودکان در برابر رسانه‌ها

چلو کومبی، مشاور آموزشی، می‌گوید: «مهمه که به کودکان یاد بدیم که در برابر چیزی که می‌بینن تفکر انتقادی داشته باشن. باید از خودشون بپرسن که چرا این تصاویر به اون‌ها نمایش داده می‌شه و چه کسی این تصاویر رو منتشر کرده.» کومبی معتقد است والدین باید از همان ابتدا به بچه‌ها کمک کنند که این تصاویر را به چالش بکشند و به آن‌ها یاد بدهند که همیشه قدرت انتخاب خود را داشته باشند.

آیا برای بردن دخترم به نمایش مد باید نگران باشم؟

کاتی واکر، مشاور آموزشی دیگر، به من اطمینان می‌دهد که بردن دخترم به نمایش مد اشکالی ندارد: «این شبکه‌های اجتماعی هستن که باعث می‌شن بچه‌ها وارد دنیای این استانداردهای غیرواقعی بشن. نمایش مد بیشتر یک سرگرمیه و در صورتی که درک درستی از اون داشته باشن، آسیبی نداره.»

پیام نهایی

من سعی می‌کنم دنیای مد و فشارهای ناشی از آن را از دخترم دور نگه دارم، اما این کار همیشه ساده نیست، مخصوصاً وقتی خودم در این دنیای مد کار می‌کنم. هدف من این است که دخترم را با دنیای واقعی و متنوع زنانه آشنا کنم و به او نشان دهم که زیبایی فقط به ظاهر بستگی ندارد. تلاش می‌کنم تا وقتی که هنوز کودک است، او را از دنیای فشارهای بیرونی دور نگه دارم و وقتی بزرگ‌تر شد، به او ابزارهایی بدهم تا خود از این فشارها محافظت کند و هویت واقعی‌اش را بسازد.

منبع: گاردین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *